Obecnie na rynku dostępnych jest kilka rodzajów materiałów izolacyjnych, różniących się od siebie nie tylko ceną czy właściwościami, ale również zastosowaniem.
Najpopularniejszym materiałem, stosowanym nie tylko w ociepleniach murów, ale również dachów, jest wełna mineralna, skalna lub szklana. Jest to materiał ogniotrwały i odporny na działanie chemikaliów (na przykład klejów lub zapraw), elastyczny i paroprzepuszczalny, dodatkowo dobrze chroni przed hałasem. Wełna mineralna posiada dość dobry współczynnik przewodzenia ciepła λ (od ok. 0.03 do 0.043 W/m·K), poza tym może przyjąć kształt płyty, maty lub granulatu. Płyty są najczęstszym wyborem wśród inwestorów, nie tylko ze względu na różnorodność zastosowania, ale także przez wygodę w użytkowaniu i stosunkowo niską cenę. Ostatnimi czasy coraz większą popularność zdobywa granulat, głównie ze względu na możliwość izolowania trudno dostępnych miejsc dzięki metodzie blow-in.
Innym rodzajem granulatu, używanego jako materiał izolacyjny, jest celulozowy Ekofiber, doskonały do izolacji trudno dostępnych miejsc, takich jak przestrzenie pomiędzy legarami, krokwiami czy w ścianie warstwowej. Jest to materiał naturalny oraz ekologiczny, chroniący zarówno przed wilgocią, jak i przed pleśnią, posiadający dość dobrą izolacyjność akustyczną oraz zabezpieczony przed ogniem.
Materiałem izolacyjnym, wciąż bardzo popularnym w Polsce, jest polistyren, czyli styropian. Tani, lekki, ognioodporny, zazwyczaj sztywny (chociaż zdarzają się również sprężyste gatunki), o niezłym współczynniku λ (0,031 – 0,045 W/m·K), uznawany jest za bardzo dobrą izolację zewnętrzną. Droższym, ale zdecydowanie wytrzymalszym gatunkiem styropianu, jest polistyren ekstrudowany, zwany również styrodurem lub XPS. Używa się go najczęściej do ścian fundamentowych, piwnicznych lub posadowionych bezpośrednio na gruncie podłóg – czyli wszędzie tam, gdzie istnieje ryzyko uszkodzeń mechanicznych lub obecności znacznej ilości wilgoci. Niestety, styropiany są nieodporne na działanie organicznych olejów, smarów czy chociażby smoły węglowej, pod wpływem których rozpuszczają się.
Warto także wspomnieć o poliuretanowych płytach PIR. Są one stosunkowo drogie, lecz ich współczynnik λ jest wyjątkowo niski (maksymalnie 0,029 W/m·K), dzięki czemu stosowane są najczęściej jako izolacja dachów, stropodachów oraz ścian zewnętrznych. Odporne na wodę, ogień i niezbyt grube – do 14 cm – płyty PIR są doskonałym rozwiązaniem wszędzie tam, gdzie liczy się możliwie cienka warstwa izolacji.