Materiałem, za pomocą którego można dobrze ocieplić budowle sakralne, jest ekofiber. W celu jego właściwego rozprowadzenia warto skorzystać z metody natrysku oraz metody wdmuchiwania.
Ekofiber ma świetne właściwości termoizolacyjne. Jego współczynnik przewodzenia ciepła wynosi 0,039 W/mK. Materiał ten „oddycha” (wynika to z faktu, że izolacja stanowi przestrzenną konstrukcję o losowo ułożonych włóknach). Duża powierzchnia parowania pozwala szybko usuwać wilgoć. Poza tym izolacja ekofibrem stanowi znakomite zabezpieczenie przed ogniem, co w przypadku obiektów sakralnych – szczególnie starszych – ma ogromne znaczenie. Ekofiber jest trudnopalny i, co ważne, nie rozprzestrzenia ognia. Materiał ma przyznaną kategorię ogniową B2 (zgodnie z niemiecką normą DIN 4102). Izolacja zawiera związki boru, dzięki czemu chroni przed grzybami i pleśniami. Stanowi również zabezpieczenie przed insektami i gryzoniami. Do zalet materiału należy fakt, iż jest lekki i ekologiczny.
Na czym polega metoda natryskowa? Włókna celulozowe są rozmieszczane przy pomocy odpowiednio zamontowanej dyszy natryskowej oraz pompy wodnej. Włókna nawilża się klejem bądź wodą. Ma to na celu umożliwienie lepszego przylegania nałożonej termoizolacji. Można również posłużyć się metodą wdmuchiwania celulozy, która znajduje zastosowanie m.in. na stropach i poddaszach obiektów sakralnych oraz w miejscach trudno dostępnych.